Na een impulsieve beslissing bevond ik mij in een gehuurde auto richting het zuiden. Samen met een groep die ik nog niet langer als een paar dagen kende. Samen begonnen we aan onze reis. We waren vastberaden de zonsopgang te zien langs de Ölfusá rivier, Het is qua volume de grootste rivier van IJsland met een gemiddelde van 423 m³/s! Als gevolg moesten we hiervoor om zes uur in Reykjavik vertrekken(ja, ik was moe).Succesvol kwamen we aan in het duister en na een tijdje zagen we de eerste stralen achter de bergen piepen. Dit was enkel het begin van een geweldige dag...
Toen de zon volledig gesetteld was in de hemel zijn we doorgereden naar de watervallen Skogafoss en Seljalandsfoss. Na een paar pogingen om zo dicht mogelijk bij de watervallen te komen, waren we kletsnat van de druppels. Eerlijk gezegd was de besproeiing het wel waard. het uitzicht dat we hadden zo dicht bij dit natuurlijk fenomeen, was toch wel een beetje onbeschrijfelijk.
(Zie in de video mijn reisgenoten een poging doen de bevroren trap bij de Seljalandsfoss af te dalen)
Bij de tussenstop aan de Black Sand beach in VÃk kwam ik voor het eerst in contact met het gevreesde IJslandse weer. Hagel viel niet uit de lucht, nee, het schoot eruit. Samen met de meest krachtige wind was dit wel een ervaring. Gelukkig duurde dit niet al te lang, tien minuten later besloot de wind zich erbij neer te leggen en de zon een intrede te maken. Toch wel gek, dat geef ik toe.
De dag sloten we af met ons afgelegen huisje in het Zuiden. Hier zag ik dan ook voor het eerst het noorderlicht!
De volgende dag ging er iets rustiger aan toe, we reden door naar de Diamond Beach en zagen alsook wat zeehonden. Dit avontuur kwam tot een einde met een machtige wandeling over een gletsjer in het Vatnajökull Nationaal Park.
Mercikes aan allen die de tijd nemen om deze blog te bekijken. Veel appreciatie en natuurlijk vele groetjes!
Bless bless