In mijn blog wordt voornamelijk de nadruk gelegd op de hoogtepunten, mijn vrije tijd, de tripjes,...Echter is dat niet mijn grootste tijdverdrijf. Ik vertoef mijn dagen meestal in mijn universiteit. De Listahaskoli Íslands (Kunsthogeschool IJsland vertaald) om specifiek te zijn. Hier studeer ik vrije kunsten in het derde jaar, wat betekent dat ik mijn bachelor hier afmaak. Of in ieder geval daar gaan we toch van uit ;). In deze post wou ik dan even de nadruk leggen op de kunstprojecten die ik de afgelopen drie maanden aan het creëren ben. De school werkt hier met verschillende praktijk vakken met specifieke docenten, die we zelf mogen kiezen om zo ons eigen pakket te maken. Sommige vakken duren een maand, sommige een week of sommige zelfs een paar dagen. De vakken die ik tot nu toe gekozen heb zijn 'Staged Work', 'Art in Communal Space' en 'Keramiek'. De kiem van mijn bachelorproject is ontstaan in Art in Communal Space. Het project bestaat uit het cureren van kleine dagexpo's in intieme ruimtes. Ik heb het project Aperture genoemd, hiermee wil ik de intieme of kleine opening benadrukken, zowel letterlijk in de kleine ruimtes of als in de opening tot elkaars leefwereld en visies. Ruimtes zoals slaapkamers, badkamers, livings... De ruimtes worden aangeboden door kennissen, vrienden en klasgenoten. In deze ruimtes nodig ik kunstenaars uit om hun creativiteit de vrije loop te laten en een site specifiek werk te maken. Tot nu toe heeft dit boeiende samenwerkingen teweeggebracht. Meer over dit project kun je vinden op deze website, onder project Aperture.
Daarnaast ben ik zelf ook nog sculpturen aan het maken, ik verzamel, approprieer en breng terug samen. Ik heb mezelf kunnen loslaten in de keramiekworkshop, waar de docent mij heeft geleerd keramieken tegels en mallen te maken. Mijn proces kun je volgen op mijn instagram account @claeska. In de nabije toekomst staan er nog een paar expo's op de planning, zowel van mijn eigen project als aan expo's waar ik aan deelneem. Het blijven experimenteren aan mijn sculpturen gaat ook niet snel stoppen. Gelukkig heeft de school een groot opvangnet van faciliteiten, docenten en gemotiveerde medestudenten waar ik mezelf uren aan een stuk in kan verliezen.
Nu het einde van het jaar in zicht komt is het momenteel wat drukker dan de voorbije maanden. Al moet ik zeggen dat de tijd hier voorbijvliegt, ik kan het bijna niet geloven dat over een maandje de opleiding erop zit. Met toch een pijntje in mijn hart zie ik er tegenop om afscheid te nemen van mijn klasgenoten. Gelukkig komt na regen altijd zonneschijn, en die zonneschijn kan ik met open armen net na mijn studies ontvangen. De mama en de papa komen hier ook wat IJslandse lucht opsnuiven en hopelijk mijn hartpijn naar school verzachten. Ouders, als jullie dit lezen, tot snel! Nu is het echt niet meer lang.
Veel lentegroetjes!