Een hobby starten vlak voor de lockdown is niet zo evident. Toen ik mij volledig wou storten op boulderen waren de klimzalen stilaan aan het sluiten. Hierdoor heb ik maanden lang niet meer kunnen klimmen. Wonder bij wonder zijn de klimzalen in IJsland allemaal open! (de volledige twee die er in het land zijn dan toch) De gehele tijd in de quarantaine was ik al aan het watertanden tot ik terug op die muren kan klauteren. Jongens wat een machtig gevoel. Elke spier in mijn lichaam is aan het na pijnen, mijn vingers hebben kuiltjes bijgekregen en vriendschappen zijn ontstaan. Deze activiteit krijgt alvast een vaste plaats in mijn agenda. Wie weet zelfs overgaan naar gletsjerbeklimmingen? Welja, misschien in de toekomst. Alles kan.
Groetjes vanop de bouldertop!