Voor mijn vertrek werd ik langs alle kanten gewaarschuwd. Pas op, er gaat weinig licht zijn. Ik moet toegeven dat de eerste keer wakker worden gek was, uitslapen en nog steeds in het donker zitten. Gelukkig duurde dit gevoel niet lang. Om 11 uur ging weliswaar de zon op. Dit moest ik natuurlijk vieren met een wandeling. Zo een zonsopgang om elf uur kan ik wel aan wennen. Vroeg opstaan is nu niet echt mijn sterkte. (Jammer genoeg) zullen de lichturen snel terug omslaan, tot op het punt dat het bijna niet meer donker wordt. Tot dan ga ik toch genieten van dit uitzicht.
(Solfar monument)